بررسی ایمونوهیستوشیمیایی اثر هیپوتیروئیدی مادری در دوران بارداری و شیردهی بر تغییرات بیان لامینین در آلوئول‏های ریه نوزادان رت نژاد ویستار

هدف: در این مطالعه سعی شده است با استفاده از مطالعات ایمونوهیستوشیمی، بررسی اثر هیپوتیروئیدی مادری بر تغییرات بیان لامینین در آلوئول های ریه نوزادان رت نژاد ویستار مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: در این بررسی از رت های ماده باکره نژاد ویستار استفاده شد. رت های مادر در دو گروه تجربی (هیپوتیروئید و هیپوتیروئید تیمار شده با تیروکسین) و یک گروه کنترل (هر گروه شامل 12 رت) قرار گرفتند. در گروه های تجربی، رت ها 14 روز قبل از جفت گیری به‏ترتیب در معرض داروهای ضدتیروئیدی پروپیل تیواوراسیل، با دوز 50 میلی گرم و به‏طور هم‏زمان داروهای پروپیل تیواوراسیل و لووتیروکسین، به‏ترتیب با دوزهای50 و 1میلی گرم در هر لیتر آب آشامیدنی قرار گرفتند. پس از 14 روز جهت اطمینان از تغییرات سطح هورمون‏ها، از رت های مادر تست خون گرفته و به آن ها اجازه جفت گیری داده شد. سپس از ریه نوزادان 10 روزه جهت انجام مطالعات ایمنوهیستوشیمیایی نمونه برداری به‏عمل آمد. نتایج: در آلوئول های ریه، در گروه هیپوتیروئید کاهش معنی داری در بیان لامینین (001/0p= ) مشاهده شد، درحالی‏که گروه هیپوتیروئید تیمار شده با تیروکسین تفاوت معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. نتیجه گیری: هورمون‏های تیروئیدی اثرات بسیار مهمی بر بیان لامینین و تکوین ریه دارند، به‏طوری‏که هیپوتیروئیدی مادری باعث کاهش قابل توجهی در بیان لامینین در آلوئول ها می شود. بنابراین تغییر در میزان طبیعی هورمون‏های تیروئیدی مادری می تواند باعث تغییرات گسترده ای در تکوین آلوئول های ریه جنین و نوزاد شود.